Blog: Zuster, hoe laat is het? (Dementie)

Ze vraagt het om de paar minuten ‘zuster hoe laat is het, zuster hoe laat is het?’ Steeds maar weer.... mevrouw de Bok kan het maar niet loslaten. Aan het begin van de dag geven de teamleden nog telkens antwoord, maar met het vorderen van de dag neemt de irritatie hier en daar toe. Uiteindelijk is het 3 uur en verschijnt Wim, de man van mevrouw. Daarna keert de rust bij mevrouw weer terug.

Samen met het team kijken we naar de “obsessie” van mevrouw voor de tijd. Veel mensen met dementie raken het overzicht over de tijd kwijt, plannen en tijdsbesef zijn functies uit het bovenbrein. Bij de ADL heeft verzorgende Eva mevrouw de Bok verteld dat die middag om 3 uur zal haar man komen. Leuk vooruitzicht dacht Eva. Maar voor mevrouw juist niet. Omdat ze de tijd niet meer kan “vatten” rest haar niets anders dan steeds weer vragen ‘zuster hoe laat is het?’. Voor mensen met dementie kan het eerder vervelend dan fijn zijn om iets in de toekomst te plaatsen. ‘Morgen halen we je op’, ‘volgende week moet je naar de kapper’, ‘ik kom straks nog even langs’. Hierdoor kan veel onrust ontstaan. Voor deze mevrouw is het veel fijner als je rond 5 voor 3 zegt: ‘om 3 uur komt Wim’. En dit blijkt haar ook in praktijk meer rust en blijdschap te geven!