Blog: Wie ben ik?… (Dementie)

Mevrouw Wiggers zit aan tafel in de woning voor mensen met dementie.

Haar dochter Rina komt binnen en gaat naast haar zitten. Rina kijkt haar moeder aan en vraag ‘wie ben ik?’. Als het antwoord niet komt, probeert Rina het nog een ‘denk eens na, wie ben ik?’. Weer komt er geen antwoord en mevrouw staat op en loopt weg. Rina blijft met tranen in de ogen achter en zegt ‘ze herkent me niet eens meer’. In het team spreken wij hier over. Het is vreselijk als je partner/vader/moeder je niet meer (her)kent. Toch heeft het een tegengesteld effect als je aan degene met dementie vraagt om te zeggen wie je bent. Dit verhoogt de stress om te presenteren en juist door stress gaat het brein minder presteren.

Het helpt mensen met dementie als je aanbod doet. Niet vragen aan de ander te zeggen wie je bent, maar juist vertellen wie je bent. Anne bespreekt dit met Rina en ze helpt haar de volgende keer dat ze haar moeder bezoekt. Rina komt naast haar moeder zitten en maakt rustig oogcontact. Dan zegt ze “hallo mam, hier ben ik, je dochter Rina”. Mevrouw glimlacht en zegt “hallo meiske wat zie je er mooi uit…” Ook nu vullen Rina’s ogen zich met tranen, alleen fijnere tranen. Vervang een vraag door aanbod en de stress vermindert.