Blog: Zwaan kleef aan… (Dementie)

Vanochtend is het weer zover... Linde helpt mevrouw Lips, die lijdt aan dementie, in haar eigen huis. Als ze mevrouw rustig met de boterham aan de tafel laat en even naar de keuken loopt, staat mevrouw binnen een mum van tijd achter haar.  

Liefdevol brengt Linde haar terug naar de tafel, en het proces herhaalt zich… keer op keer. Als we dit in het teamoverleg bespreken, herkennen de collega’s dit direct. Het lijkt wel ‘zwaan kleef aan’. Linde vraagt zich af of mevrouw haar soms controleert. Toch blijkt dit gedrag elders zijn oorsprong te vinden. Een deel van ons, ook mensen met dementie, heeft een brein dat behoefte heeft aan dynamische prikkels; geluid en beweging. Als we deze niet krijgen, dan ‘moeten’ we deze gaan halen. In dit geval zit mevrouw in de stille woonkamer aan de stille boterham. Door de prikkelbehoefte wordt ze getrokken naar de prikkels van de zorgmedewerker die de vaatwasser uitruimt. Het is dus geen controledrift maar een behoefte van het brein. Als we zoeken naar een vervangende prikkel, blijkt dat het achterna lopen beperkt kan worden. In het geval van mevrouw vinden we dit in het aanzetten van een muziekje. De Cats blijken precies het goede effect te hebben!