Blog: Ik krijg hier ook nooit wat…. (Dementie)

Mevrouw Caris zit aan de tafel in de huiskamer voor mensen met dementie.  

Verzorgende Naomi loopt langs en mevrouw schiet haar aan. Boos zegt ze tegen Naomi ‘ik krijg hier ook nooit wat te eten’. Naomi antwoordt ‘jawel hoor, u heeft net nog een koekje gegeten’, maar mevrouw volhardt: ‘ik niet, ik krijg hier niets’. Als je niet uitkijkt, kom je in zo’n situatie in een ja-nee terecht. Daarover spreken we met elkaar in het team. We hechten veel waarde aan de woorden die worden gezegd, maar bij mensen met dementie is het maar de vraag of die woorden daadwerkelijk verwoorden wat ze bedoelen. ‘Ik krijg hier nooit wat’ is voor veel mensen het gevoel dat ze zin hebben in iets lekkers. Wij, met ons gezonde brein, zijn in die situatie in staat om op te staan en iets lekkers te pakken. Maar als je brein beschadigd is, is dat vaak te moeilijk. Het is aan ons om dat te begrijpen en er voor te zorgen dat we niet in een discussie terecht komen. De volgende keer dat mevrouw Caris zegt dat ze nooit wat krijgt, zet Naomi een klein schaaltje met 3 koekjes naast haar neer. Mevrouw Caris glimlacht en haar ogen twinkelen, ‘lekker’ zegt ze zachtjes. Als je brein hapert, spreekt meer en meer je gevoel de woorden uit.